اول میخوام تشکر کنم از دوستانی که نگران من شده بودن و ازم خواسته اند که کمتر سراغ س.ی.ا.س.ت برم.راستش بنظر خودم پست های من نه توهین بوده و نه بی احترامی . من نه با شخص بخصوصی و نه حکومتی مخالفتی ندارم .حرف من اینه که با توجه به داشته های طبیعی و انسانی موجود در کشور , جایگاه ما در دنیا نباید اینی که الان هست باشه و مردم ما باید حداقل در رفاه و امنیت و آسایش زندگی کنند.
این حرفا شعار نیست.شما حتی با یه نگاه گذرا متوجه میشید همه چیز برای رشد اقتصادی کشور محیاست , اما مشکل از کجاست که این اتفاق نمیفته , من نمیدونم.شاید ما مردم همدلی مون رو باهم ازدست دادیم . شاید قدم هایی که در طول این چند سال برداشتیم اشتباه بوده . به هر حال شما هر وقت چیزی بنظرتون نادرست اومد , بعنوان یه شخصی که در این آب و خاک زندگی میکنه وظیفه دارید اونو بگید و برای بهبود شرایط زندگی خودتون و دیگران تلاش کنید.
همه ی ما میخوام بشینیم و دست روی دست بذاریم تا شرایط درست بشه . نه اینجوری هیچ اتفاقی نمیفته. هر کس باید از خودش شروع کنه . از خانواده اش , از محیط کارش . باید از یه جایی شروع به ساختن کنیم . منم موافق اون نیستم که هی بشینیم و غر بزنیم که اینو داریم , اینو نداریم . اما از اون طرف انتظار هم دارم که اونایی که در راس امور هستند صدای ما قشر جوون جامعه رو بشنوند .
نه انقلاب مخملی نه انقلاب رنگی و نه هیچ کدوم از این واژه ها دردی رو دوا نمیکنه.باید قبول کنیم که خود ما مردم هم کم کار و بهانه گیر شدیم.در حالی که همه ی کشورهای دنیا مشغول ساختن و پیشرفت هستند ما خودمون با خودمون درگیر هستیم.
یه حقیقتی که الان همه بهش اذعان دارن اینه که فاصله مردم با مسئولین زیاد شده.خوب چرا باید این اتفاق بیفته . آیا نباید ما بفکر درمان این مشکلات باشیم ؟ باور کنید با سکوت و بی خیالی نسبت به مسائل , کاری درست نمیشه.
در ادامه مطلب دوتا یادداشت جالب و یک عکس از خودم گذاشتم.اونا رو از دست ندید و لطفا» ادامه مطلب رو هم بخونید.
حرفای یه دیوونه 